Ռուսամետների ու արեւմտամետների չընդհատվող հակամարտությանը կարելի էր եւ չանդրադառնալ, եթե այդ հակամարտության ընթացքում տպավորություն չստեղծվեր, թե Փաշինյանն ու իր գլխավորած իշխանությունն արեւմտամետներ են, իսկ նրանց քննադատները, հետեւաբար, ռուսամետներ։
Փաշինյանը, ես այս մասին մի առիթով գրել եմ, չի ունեցել եւ չունի քաղաքական որեւէ կողմնորոշում։ Նա ելնում է իր խիստ անձնական նկատառումներից, ենթարկվում է օրվա թելադրանքին, ընդունում այն կողմնորոշումը, որն իրեն պետք է այս պահին։
Նրան որպես արեւմտամետ, որպես ռուսամետ, որպես հայաստանամետ, որպես դեմոկրատ, որպես լիբերալ կամ որպես քաղաքական այլ կողմնորոշման կամ ուղղության կրող դիտարկելը սխալ է: Նա կայուն փաշինյանամետ է: Այդպիսին եղել է միշտ, այդպիսին է այսօր, այդպիսին կմնա։
Նրա համար կան սեփական ծրագրերը եւ սեփական խնդիրները, մնացածը ստորադաս են եւ անարժեք: Այնպես որ՝ եթե այսօր Փաշինյանը արեւմտամետ դիրքերից է հանդես գալիս, եթե Արեւմուտքն այս պահին շոյում է նրա գլուխը՝ բոլորովին չի նշանակում, թե նա արեւմտամետ է, առավել եւս չի նշանակում, թե Արեւմուտքն այնքան միամիտ է, որ նրան որպես այդպիսին ընկալի: Արեւմուտքն ունի իր ծրագրերը, որոնք իրականացնելիս օգտվում է Փաշինյանի այս պահի կողմնորոշումից։
Հայաստանում քննարկումը՝ դեպի Արեւմո՞ւտք, թե՞ դեպի Ռուսաստան կամ ինչպես համադրել այս երկու ուղղությունները, միշտ է եղել։ Այս մասին շատ է խոսվել ու շատ է գրվել։ Բայց այն որակը, որ այս վեճը ձեռք է բերել այսօր՝ չի եղել երբեք։ Կրքերը թեժ են ու նաեւ՝ ոչ մի տեղ չտանող։ Եւ արեւմտամետները, եւ ռուսամետները մի կողմ դրած Հայաստանը՝ տարված են իրենց կռվով ու իրենց հոգսով։
Պառլամենտական ընդդիմությանը ռուսամետ անվանելն է անգամ սխալ, որովհետեւ նրանք ոչ թե պարզ ռուսամետներ են, այլ Հայաստանում Ռուսաստանի շահերն են սպասարկում։ Նրանք սա չեն թաքցնում ու թաքցնելու խնդիր էլ չունեն։ Այստեղ հարցեր չկան ու չկան խութեր: Ամեն ինչ պարզ է ու բաց:
Սրանցից բացի կան ընդդիմադիր այլ ուժեր եւ իշխանության այլ քննադատներ, որոնց մասին չես ասի, թե Ռուսաստանի շահերն են սպասարկում, բայց, այնուամենայնիվ ելնելով մեր տարածաշրջանում Ռուսաստանի որոշիչ դերի անխուսափելիությունից (իրենց պնդումն է)՝ առաջարկում են Հայաստանի ներկան եւ ապագան հաշվարկելիս անպայման նկատի ունենալ Ռուսաստանի պարագան, հարմարեցնել հայկական շահերը ռուսական շահերին։
Հաշվի առնելով Ռուսաստանի ագրեսիվ վարքը, աչքի առաջ ունենալով Վրաստանի եւ Ուկրաինայի օրինակները՝ Արեւմտյան կողմնորոշման մեջ նրանք մեծ վտանգ են տեսնում։ Արդեն արձանագրված կորուստները բացատրում են Ռուսաստանին հակադրվելու հանգամանքով։ Պնդում են, իբր 2018-ից հետո Փաշինյանը չի գործել ռուսական ծրագրերի տիրույթում, հակադրվել է Ռուսաստանին, այդ պատճառով էլ ունենք այս կորուստները:
Ամբողջական հոդվածը կարդալ aliqmedia.am-ում